به گزارش. “فرازنیوز” و به نقل ایرنا؛ محمد جمشیدی این هفت نکته را اینگونه بیان می کند.

۱. عملیات در پاکستان یک اقدام دفاعی پیشدستانه، ضد تروریستی و هدفمند بود. یک گروه تروریستی آماده عملیات مشاهده شد. تهدید قریب الوقوع بود. جغرافیا و زمان محدودیت ایجاد می‌کرد.

۲. انتظار جمهوری اسلامی ایران از کشور همسایه عمل به تعهدات امنیتی و برخورد با اینگونه تهدیدها که تحت هدایت سرویس های اسرائیل و انگلیس عمل میکنند بود. ما همچنان آماده تقویت چارچوب همکاری های دو جانبه میان ایران و پاکستان هستیم.

۳. این عملیات گامی مهم در راستای ارتقاء سطح بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران است و به لحاظ دکترینی مبتنی بر مفهوم دفاع پیش دستانه/ روبه جلو ولی بدون استقرار نظامی است. بازدارندگی در مقابل گروه های تروریستی متفاوت از سطح بین دولتی است و حتی گاهی بخاطر پیچیدگی های آن، نیازمند کنش فعال و مبتنی بر عملیات های اطلاعات پایه امکان پذیر است. اگر چه همکاریهای امنیتی در این زمینه اولویت ایران است.

۴. هدف عملیاتی ما تروریست ها هستند و نه کشور دوست و برادر پاکستان. در این میان باید مراقب اخبار جعلی بود که هدفشان تحریک ملت ایران یا پاکستان است بود. از آن جمله میتوان به برخی اخبار دروغ مبنی بر حمله با جنگنده و موشک اشاره کرد اما در عمل چیزی جز پهپاد سبک و کوچک که در جدار مرزی عمل کردند نبود. فیلم قطعات ان پهپادها موجود است.

۵. جمهوری اسلامی ایران همواره نشان داده است که قدرتی امنیت ساز است ازجمله به این علت که هیچگاه اجازه نداده که نگرانی احتمالی همسایگان به جایی برسد که همسایه ای مجبور به اقدام شود. دیگران هم باید از این الگوی رفتاری سرمشق بگیرند.

۶. اولویت جمهوری اسلامی دفاع از حقوق مردم مظلوم فلسطین است، ولی دچار حواس پرتی استراتژیک نمیشود. حمایت از غزه به معنی بی توجهی به امنیت مردم از مدیترانه و قفقاز تا شبه قاره و جنوب خلیج فارس نیست.

۷. سیاست همسایگی و همگرایی سیاست موفق و اعتمادسازی بوده است. اکنون نیز در چارچوب همین سیاست، گفتگوهای مثبت و سازنده ای با مقامات پاکستانی در جریان است و چشم انداز همکاری ها را مثبت میبینیم.